Travel begins

Amsterdam - Perth - 14.133 km
26 - 27 oktober 
Na een lange maar prettige vlucht met Emirates komen we aan in Perth. Voor de tweede vlucht (tevens langste) van Dubai naar Perth geven we aan dat Bren zwanger is. We krijgen 4 stoelen in het vliegtuig met extra beenruimte, thanks Emirates! Als we aankomen in Perth hebben wij de luxe dat Bert ons ophaalt. We mogen de eerste dagen bij Bert & Vera verblijven, wat is dat toch heerlijk. Mich begint direct te zoeken naar auto's. De eerste afspraak staat al gepland voor de volgende dag...

Perth - 28 oktober
De volgende dag (zondag) bezichtigen we de eerste auto, een Mitsubishi Challenger, hetzelfde type als onze vorige reis. Het bevalt nog niet 100%, op naar de tweede bezichtiging. Daar kopen we al snel onze nieuwe auto. Een Mitsubishi Pajero. Een hele dikke bak! Maar er zit verder niks bij (kampeer spullen). Online zien we dat iemand al zijn kampeer spullen verkoopt omdat zijn auto stuk is. Die middag staan we al op de stoep en maken een goeie deal. We plaatsen alles meteen in en op onze auto, helemaal top. Binnen 24 uur staat de auto er, met bijna alle spullen. Terug bij Bert & Vera krijgen we weer een heerlijk maaltje voorgeschoteld. Het voelt echt als een warm thuis.

Perth - 29 oktober
Maandag gaan we de stad in. We openen een nieuwe bankrekening. Kopen een pas om alle nationale parken van West Australië te mogen bezoeken en doen nog wat boodschappen. We beginnen met het inrichten van alle spullen in en op de auto en zoeken overal een plekje voor. Een nuttige dag, maar niet veel bijzonders.

Perth - 30 oktober 
Dinsdag willen we eigenlijk weg. Al vroeg staan we op en beginnen we met het aansluiten van de tweede accu. Deze hebben we nodig om de koelkast in de auto te laten draaien. Helaas loopt het niet helemaal als gepland. We bezoeken een winkel om wat advies te vragen. Ook kopen we nog een krik en wat planken. deze hebben we nodig indien we een lekke band krijgen. Het duurt allemaal wat langer dan we dachten. We besluiten om nog een dag te wachten voor we op pad gaan.

Perth - Moubt Gibson - 361 km 
31 oktober - 1 november
Woensdag vertrekken we dan toch. Na nog wat boodschappen gaan we op pad. We rijden 361 km van het huis van Bert & Vera naar onze eerste rust plaats. Een rode zandvlakte langs de snelweg, ergens de bosjes ingereden voor een mooie plek. Vergezelt door duizende 'australian flies' hebben we een maaltje gekookt en de tent opgezet. Die vliegen zijn niet zoals in Nederland. De vliegen hier gaan graag in je oren, neus en op je lippen zitten. Het resultaat is dus dat je als wilde ninja om je heen staat te slaan. Wel onze eerste kampvuur weer gemaakt. Als het donker word, trekken alle vliegen een ander jasje aan en komen de muggen. We vluchten na de afwas onze tent in. Met baby doekjes maken we onze rode voeten schoon en als we eenmaal in ons tentje liggen kijken we elkaar aan en vragen ons af of dit nou is wat we zo leuk vinden. Maar het antwoord is ja :-)

Mount Gibson - Geraldton - 590 km
1 november - 2 november
In de nacht moeten we een aantal keer plassen en genieten van de prachtige sterrenhemel die volgens ons alleen hier bestaat. In de ochtend pakken we in recordtijd onze tent en spullen in omdat we de vliegen nu al zat zijn. 
We vetrekken 'up north' voor een dagje km's maken. Halverwege besluiten we om de route te veranderen naar de kust. Er is hier weinig te zien en er doemt plotseling een weg op waar we in een paar uur naar de kust kunnen rijden. We besluiten dit te doen en zo rond 17.30uur zien we de zee voor ons verschijnen. Wauw! Altijd prachtig.. We rijden naar een gratis overnachtingsplek en zetten hier alles op. No flies! Na het eten lopen we nog een rondje over de boulevard en genieten van het uitzicht.

Geraldton - Billabong - 372 km
2 november - 3 november
We staan rustig op en doen wat kleine boodschappen. Tank weer volgegooid, auto rijdt niet heel erg zuinig. 1 op 7.. daar zijn we wat minder blij mee. We rijden naar Gregory, naar het Pink Lake. Een prachtig super groot roze gekleurd meer, dit komt door de samenstelling van alg en bepaalde mineralen, heel bijzonder! 
We rijden daarna door naar Kalbarri National Park. Een park waar we vorige reis niet naartoe konden omdat het gesloten was, maar wat nog op ons lijstje stond om te bezoeken. Eerst komen we langs een paar prachtige hoge kliffen. Hier maken we een paar fotos en rijden vervolgens het national park binnen. Om naar de bezienswaardigheid van het park te rijden moet je nog 26km rijden (voor Australische begrippen is dit vrij weinig). Bezienswaardigheid is Natures Window. Rotsen die zo op elkaar staan dat je er doorheen kunt kijken en zo prachtig uitzicht hebt op het national park. Er is ook nog een lange wandeling, maar die gaan we niet doen. Natures window wordt vaak gefotografeerd bij sunset, daar staan dan rijen toeristen bij voor het perfecte plaatje. Wij zijn er midden op de dag en behalve een Aziatisch koppel, de enige! Hen mooi gevraagd een foto van ons te maken. 
Na het bezoek in het park rijden we nog 200km naar de rustplaats bij het Billabong Roadhouse. Dit is een typisch roadhouse langs de weg, waar ze slechte country muziek draaien aan de buitenkant van het gebouw en vette hap verkopen voor de vrachtwagenchauffeurs. Naast het gebouw hebben ze een gratis overnachtingsplaats en met 20$ borg mogen we gratis (warm) douchen; luxe! We genieten van de rust en kijken een prachtige zonsondergang vanaf het dak van de auto.

Billabong - Coral bay - 475 km
3 november - 4 november
'S morgens rijden we alweer op tijd weg. Hier moet je veel km's rijden voor je wat tegenkomt waar je even een boodschap kan doen of waar er überhaupt iets te zien is. Onderweg zie je enkel rood desert zand, wat groene bosjes en als je geluk hebt een wild dier! We hebben nu al 1500km gereden en nog geen (levende) kangaroo gezien! Zo vreemd! Vandaag maar weer op zoek. We stoppen na 200km voor de lunch en boodschappen en rijden door naar Coral Bay, bekend terrein! Hier zijn we eerder geweest.

Het is eind van de middag als we een pad de duinen in nemen. We hebben een kampeerplaats gevonden die erg mooi schijnt te zijn. Na 16km (50 minuten) gestuiter en gehobbel komen we aan bij een groot open terrein, aan de zee. We zetten de auto neer. Het valt op dat het keihard waait. Als we de tent opzetten, klappert deze alle kanten op. We besluiten maar snel te gaan slapen. Met goeie oordoppen in was dat nog een hele klus. De sterrenhemel was daarintegen weer fantastisch mooi.

Coral bay - Exmouth - 150 km
4 november- 5 november
'S morgens pakken we de tent en spullen weer in, na het ontbijt. Mich loopt nog even naar het strand en komt daar dan eindelijk de eerste levende kangaroes tegen. Een groot mannetje laat zijn aangespannen borstkast zien. Mooi een paar foto's kunnen schieten. Na weer een hoop gehobbel komen we in Coral bay. We gaan op het strand liggen en kopen nog wat snorkel spullen. Vanaf het strand kun je prachtig over het rif zwemmen. Het waait er hard en is daarom wel fris. Een grote pelikaan land voor ons in het water, we maken er prachtige foto's van. We besluiten een stuk te wandelen langs de duinen. Van de vorige reis weten we nog dat er een shark sancturay in de buurt zit. Dit is een plek waar de rifhaaien hun jongen krijgen. De jongen groeien dan op in dit ondiepe en veilige water. Na een aantal kilometers komen we bij de plek aan. We zien eerst vooral veel roggen. Een stukje verderop zien we wat donkere plekken in het water. We wandelen er heen en al snel zien we dat we goed zitten. In de baai zwemmen tientallen tot honderden haaien. Het zijn vooral rifhaaien. We zien ook nog een lemonshark. Mich gaat snel het water in en staat dan eigenlijk tussen de haaien. Echt gevaarlijk lijkt het niet, de haaien zwemmen gauw weg wanneer ze binnen een straal van 1 meter mensenbenen zien. Het is wel heel bijzonder om dit mee te maken.

Aan het einde van de dag rijden we naar de camping die we hadden uitgezocht. Het is 80km rijden als we aankomen. Dan blijkt de camping net 2 dagen geleden dicht gegaan.... balen! Nu moeten we nog 80km door rijden om in Exmouth aan te komen. Vanaf Exmouth hebben wij vorige reis met walvishaaien gezwommen. Helaas zijn de walvishaaien er nu niet. Onderweg moeten we aardig hard remmen voor een paar emus die midden op de weg wandelen. Emus zijn een soort struisvogels maar dan iets kleiner. Het ziet er wel weer geweldig uit. Een grote en 2 baby emus wandelen lekker voor de auto uit. Toeteren helpt weinig. We blijven even achter ze hangen tot ze wat verder van het heuveltje zijn gewandeld. Ze waren niet heel goed zichtbaar. Als ze ver genoeg zijn jagen we ze snel de bosjes in. We boeken een camping en hopen de komende dagen nog een snorkeltour te maken. Door de harde wind liggen alle tours plat en blijven de boten binnen. We gaan morgen op pad om te kijken wat de mogelijkheden zijn. 

Tot de volgende keer?